Υπάρχουν πολλές παρασιτικές μορφές που εισβάλλουν και ζουν στο ανθρώπινο σώμα. Η μόλυνση με σκουλήκια στα παιδιά είναι μια από τις πιο κοινές ασθένειες. Συνήθως η σοβαρότητά τους υποτιμάται. Στερούν από τα μωρά θρεπτικά συστατικά από το φαγητό, προκαλούν αλλεργίες, μεθυστική μέθη, αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό και βλάπτουν τα κοιλιακά όργανα.
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, πάνω από το ήμισυ του πληθυσμού έχει μολυνθεί από παράσιτα, και σημαντικά περισσότερο στα παιδιά. Τα αρχικά στάδια της νόσου προχωρούν χωρίς συμπτώματα - σε λανθάνουσα μορφή. Τα σκουλήκια στα παιδιά, τα συμπτώματα και η θεραπεία των οποίων οι γονείς πρέπει να μάθουν και να κατανοήσουν, μερικές φορές ζουν σε ένα άτομο για πολλά χρόνια, δεν εκδηλώνονται σε τίποτα και ενεργοποιούνται μόνο με μείωση της ανοσίας.
Εξάπλωση των σκουληκιών
Οι ασθένειες που προκαλούν τα κάτω σκουλήκια ονομάζονται ελμινθίαση. Κανείς δεν έχει ανοσία σε αυτό· συχνά είναι τα μολυσμένα άτομα που ευθύνονται για την εμφάνιση των σκουληκιών. Το κλίμα έχει τη μεγαλύτερη επίδραση στον βαθμό κατανομής τους. Αισθάνονται πιο άνετα στις ζεστές τροπικές χώρες. Ο αριθμός των παρασίτων εξαρτάται επίσης από το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο: Σε υπανάπτυκτες περιοχές με ελάχιστη υγιεινή και φάρμακα, ένας ιδιαίτερα μεγάλος αριθμός ανθρώπων υποφέρει από προσβολή από σκουλήκια.
Είναι γενικά αποδεκτό ότι η ελμινθίαση είναι μια ασθένεια χαρακτηριστική των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, που ζουν σε ανθυγιεινές συνθήκες και έχουν συχνή επαφή με γη ή ζώα - φορείς εισβολών. Ωστόσο, τα στατιστικά στοιχεία διαψεύδουν αυτή τη δήλωση: Σε πλούσιες ευρωπαϊκές χώρες, η μελέτη βρήκε σκουλήκια στο ένα τρίτο των ασθενών.
2 εκατομμύρια περιπτώσεις μόλυνσης διαγιγνώσκονται ετησίως και ο αριθμός των 20 εκατομμυρίων βασίζεται στις πωλήσεις ανθελμινθικών. Το 80% από αυτούς είναι παιδιά. Οι ελμινθοί είναι βιώσιμοι και γόνιμοι· ένα θηλυκό γεννά 200. 000 αυγά την ημέρα.
Τύποι σκουληκιών
Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός σκουληκιών - περισσότερα από 300, 70 από αυτά είναι τυπικά της περιοχής μας, τα υπόλοιπα φέρονται από ταξιδιώτες από εξωτικές χώρες. Όλοι οι τύποι παρασίτων που προσαρμόζονται στο ανθρώπινο σώμα εμπίπτουν σε τρεις μεγάλες κατηγορίες:
- Νηματώδη από την κατηγορία των στρογγυλών σκουληκιών που εμφανίζονται συχνότερα στα μωρά (αυτά περιλαμβάνουν σκουλήκια καρφίτσας, μαστίγιο, τριχινέλλα, στρογγυλά σκουλήκια).
- σε (επίπεδα) σκουλήκια ταξινομημένα ως κεστώδη (συμπεριλαμβανομένων των ταινιών, ταινιών, εχινόκοκκων)·
- κατά των τρεματωδών ή των παρασίτων της βδέλλας, που ζουν και πολλαπλασιάζονται στο έντερο, αλλά μπορούν να μεταδοθούν σε διάφορα ανθρώπινα όργανα μέσω της κυκλοφορίας του αίματος. Συνήθως τα έντερα, το συκώτι και η χοληδόχος κύστη μολύνονται περισσότερο, εκτός από το στομάχι, αλλά τα σκουλήκια φτάνουν στους μυϊκούς ιστούς, στους πνεύμονες, ακόμη και στον εγκέφαλο και την καρδιά.
Στην πρώτη θέση όσον αφορά τον επιπολασμό βρίσκονται τα σκουλήκια καρφίτσας, τα οποία έχουν στρογγυλή διάμετρο και μικροσκοπικές παραμέτρους - όχι περισσότερες από 6 mm. Εντοπίζονται στο κάτω μέρος του παχέος εντέρου. Περισσότερα από 24. 000 είδη νηματωδών είναι γνωστά. Το θηλυκό μπορεί να γεννήσει 150. 000 αυγά την ημέρα. Η συστηματική τους κίνηση και αναπαραγωγή των εντέρων στο εξωτερικό είναι ο κύριος λόγος για τον κίνδυνο δευτερογενούς μόλυνσης με εντεροβίαση.
Η προσβολή από Ascaris, η οποία κατέχει τη δεύτερη θέση σε επιπολασμό, είναι εγγενής στα παιδιά προσχολικής ηλικίας και στα παιδιά μικρότερης ηλικίας. Τα ενήλικα σκουλήκια φαίνονται δυσοίωνα: μπορούν να μεγαλώσουν έως και 30 εκατοστά σε μέγεθος και το θηλυκό γεννά περίπου 100. 000 αυγά την ημέρα. Οι προνύμφες εισέρχονται στο σώμα μέσω άπλυτων χεριών, βρώμικων τροφών και νερού. Μεταδίδονται σε όλα τα μέρη του σώματος του παιδιού μέσω της κυκλοφορίας του αίματος και εγκαθίστανται εκεί. Αυτός ο τύπος ελμινθίασης είναι αρκετά επικίνδυνος για το σώμα ενός μη σχηματισμένου παιδιού. Η ασκαρίαση είναι συχνά η αιτία μιας αλλεργικής αντίδρασης στα παιδιά.
Η τριχινέλλα δεν είναι τόσο συχνή στα παιδιά. Είναι οι αιτιολογικοί παράγοντες της τριχίνωσης, η οποία χαρακτηρίζεται από την αστραπιαία μετάδοση των ωαρίων μέσω του σώματος και η οποία βλάπτει τον μυϊκό ιστό. Οι συνέπειες της τριχίνωσης είναι περιτονίτιδα, εντερική αιμορραγία.
Πηγές και μέθοδοι εισβολής
Η πρόληψη της μόλυνσης με έλμινθους στα παιδιά είναι δυνατή εάν κατανοήσετε τις πληροφορίες σχετικά με τη μετάδοση των σκουληκιών. Στην πραγματικότητα υπάρχουν διάφοροι τρόποι εισόδου στο ανθρώπινο σώμα. Το μεγαλύτερο μέρος του φτάνει σε ένα άτομο μέσω του νοικοκυριού επαφής ή της διαδρομής του φαγητού.
Πολλοί πιστεύουν ότι η αυστηρή τήρηση των αρχών της προσωπικής υγιεινής προστατεύει από την ελμινθίαση. Δυστυχώς, αυτή η άποψη είναι λανθασμένη. Τα παιδιά διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο μόλυνσης λόγω της στενής επαφής τους με τους δράστες. Κάθε μία από τις πηγές εισβολής έχει τα δικά της χαρακτηριστικά:
- Στην οικιακή διαδρομή επαφής, οι προνύμφες εισέρχονται στο σώμα μέσω μολυσμένων ανθρώπων, μέσω πραγμάτων, από ζώα.
- Στη μέθοδο φαγητού, οι ένοχοι είναι άπλυτοι φοίνικες, νερό αμφιβόλου καθαρότητας, μολυσμένα τρόφιμα.
- με την οδό μετάδοσης, τα σκουλήκια παίρνουν από έντομα που ρουφούν το αίμα.
- με ενεργό (διαδερμικό) - οι όρχεις των σκουληκιών ξεπερνούν τον συνδετικό ιστό ή το δέρμα από το έδαφος ή από δεξαμενές κατά τη διαδικασία κολύμβησης. Μερικές φορές οι προνύμφες στον αέρα εισχωρούν στους αεραγωγούς μαζί με τα σωματίδια της σκόνης.
Παρά την ποικιλομορφία των σκουληκιών, μολύνουν τα παιδιά με τον ίδιο σχεδόν τρόπο. Αυγά, προνύμφες, μέρη του σώματος ή ολόκληρο παράσιτο, αν φτάσει σε ένα άτομο, αρχίσει να τρέφεται και να πολλαπλασιάζεται, ο αριθμός τους αυξάνεται έντονα χωρίς θεραπεία. Η υγεία ενός μολυσμένου ατόμου επιδεινώνεται, γίνεται ο ένοχος στη μετάδοση της εισβολής σε άλλους.
Τα αυγά των πιο κοινών ελμινθών - στρογγυλά σκουλήκια, σκουλήκια καρφίτσας, καλυμμένα με μια κολλώδη κάψουλα, προσκολλώνται σταθερά στην επιφάνεια και συγκρατούνται εκεί. Θα εξαπλωθεί αρκετά νωρίς. Στις παλάμες των χεριών και στα δάχτυλα, τα αυγά συσσωρεύονται κάτω από τα νύχια, από όπου μεταφέρονται σε καθημερινά πράγματα που χρησιμοποιεί ένας άνθρωπος. Όλα τα μέλη της οικογένειας και το άμεσο περιβάλλον μολύνονται.
Ορισμένοι τύποι σκουληκιών μπορούν να διεισδύσουν στον πλακούντα και να μολύνουν το έμβρυο στη μήτρα. Έπαθα επίθεση από μητέρα με εντεροβίαση, πιθανώς κατά τη διάρκεια του τοκετού. Ένα παιδί που θηλάζει μπορεί να μολυνθεί από άρρωστους συγγενείς, αν και η ασθένεια δεν μεταδίδεται μέσω του μητρικού γάλακτος. Υπάρχουν επίσης μη τυπικές περιπτώσεις μετάδοσης αυγών σκουληκιών από μολυσμένο άτομο: σεξουαλική επαφή ή φιλί, και η αντισύλληψη είναι άχρηστη σε αυτή την περίπτωση.
Είναι αδύνατο να προστατευτείτε πλήρως από την ελμινθίαση: οι προνύμφες σας ζουν παντού. Ωστόσο, υπάρχει μια ευκαιρία να μειωθεί ο κίνδυνος ασθενειών για όσους ακολουθούν τους κανόνες υγιεινής, καταναλώνουν τρόφιμα που έχουν υποστεί θερμική επεξεργασία και υποβάλλονται τακτικά σε προληπτική θεραπεία για τα σκουλήκια.
Αναγνώριση ελμινθών
Η μόλυνση με παράσιτα συμβαίνει πιο συχνά τη ζεστή εποχή, επειδή τα μωρά εξερευνούν έντονα το περιβάλλον τους, περνούν όλη την ημέρα έξω, στο σκάμμα, πιτσιλίζουν σε δεξαμενές, γλεντούν με μούρα και φρούτα κατευθείαν από τα κλαδιά χωρίς να ανησυχούν για το πλύσιμο των χεριών μούστο και φρούτα .
Στους ενήλικες, για να μπορέσουν να εισέλθουν στο σώμα, τα σκουλήκια πρέπει να ξεπεράσουν μια σειρά από εμπόδια: σάλιο στο στόμα, όξινο περιβάλλον στο στομάχι, ανοσολογική άμυνα των εντέρων. Στα παιδιά η προστασία είναι πολύ πιο αδύναμη, γι' αυτό και οι έλμινθες την ξεπερνούν πιο εύκολα. Οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν τα σημάδια μόλυνσης στα παιδιά τους. Οι περισσότεροι από αυτούς γνωρίζουν μια τέτοια διαφορά όπως το τρίξιμο των δοντιών τη νύχτα, αν και δεν είναι ο μόνος δείκτης. Πώς μπορείτε να καταλάβετε ότι ένα παιδί έχει σκουλήκια; Θα πρέπει να δώσετε προσοχή στα συμπτώματα.
Κοινά συμπτώματα των σκουληκιών
Η παρουσία ελμινθών στο σώμα του παιδιού το δηλητηριάζει με απόβλητα, γι' αυτό και ένα από τα κύρια συμπτώματα μόλυνσης θεωρείται η αυξημένη κόπωση, η ζάλη, η άρνηση φαγητού και οι διαθέσεις. Χαρακτηριστικά είναι τα ακόλουθα γενικά χαρακτηριστικά:
- αλλεργική δερματική αντίδραση - εξανθήματα, κνίδωση, έκζεμα.
- πεπτικές επιπλοκές - εναλλασσόμενη δυσκοιλιότητα και διάρροια, αέρια, ναυτία, πόνος στον ομφαλό.
- Μείωση της προστατευτικής ανοσίας, επαναλαμβανόμενα κρυολογήματα, προσθήκη μυκητιασικής λοίμωξης.
- Εκδήλωση αλλεργικής-τοξικής αντίδρασης στον εμβολιασμό.
- μειωμένα επίπεδα αιμοσφαιρίνης.
Οι γονείς θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί σχετικά με το σύμπλεγμα αυτών των σημείων σε ένα μωρό, για παράδειγμα, όταν οι οξείες λοιμώξεις του αναπνευστικού ή η τσίχλα είναι δύσκολο να θεραπευτούν. Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι λογικό να υποθέσουμε μια εισβολή ελμινθών.
Εκτός από τα γενικά συμπτώματα της μόλυνσης από σκουλήκια, υπάρχουν μεμονωμένα σημάδια της παρουσίας ενός συγκεκριμένου παρασίτου σε ένα παιδί.
Συμπτώματα Ascaris
Το κύριο σύμπτωμα της ασκαρίασης στα παιδιά είναι ένας ξηρός βήχας με σκουλήκια στα παιδιά, σε συνδυασμό με εξάνθημα και δύο εβδομάδες αργότερα - η εκδήλωση γενικών δεικτών δηλητηρίασης, πόνος στην κοιλιακή κοιλότητα. Ένα εντυπωσιακό σήμα είναι η μεταβλητότητα της νευρικής και ψυχολογικής ευεξίας του παιδιού.
Συμπτώματα σκουληκιών
Η λοίμωξη από το pinworm δηλώνεται ως ξήρανση της στοματικής κοιλότητας. Τα μολυσμένα παιδιά παραπονιούνται για ερεθισμό στην περιοχή του πρωκτού, ειδικά τη νύχτα. Το παιδί ξύνει αυτή την επιφάνεια, η οποία είναι μολυσμένη με φλεγμονή. Στα κορίτσια, τα συμπτώματα αυτά συμπληρώνονται από ενούρηση και αιδοιοκολπίτιδα. Η όρεξη αλλάζει, οι κενώσεις του εντέρου διαταράσσονται, το μωρό βήχει, δεν κοιμάται καλά, το νευρικό του σύστημα διαταράσσεται.
Εκδήλωση σημείων άλλων σκουληκιών
Η τριχοκεφαλία είναι συχνή σε εύκρατα, υποτροπικά κλίματα: οι σκώληκες προτιμούν την υγρασία. Τα σημάδια δεν είναι εντελώς τυπικά: ο πόνος μοιάζει με κρίσεις σκωληκοειδίτιδας, το μωρό έχει συχνά μια επιθυμία για αφόδευση και εμφανίζονται συμπτώματα κολίτιδας. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι πρόπτωση ορθού και σοβαρή αναιμία.
Τα αγκυλόστομα είναι λάτρεις της υγρασίας, της ζέστης, προτιμούν επίσης υποτροπικές, τροπικές κλιματικές περιοχές, ειδικά την επικράτεια του Κρασνοντάρ. Ένα σύμπτωμα είναι ένα εξάνθημα όπου το παράσιτο εισέρχεται στο δέρμα. Περιπλέκεται από σοβαρή αναιμία.
Τα σκυλιά είναι φορείς της τοξοκαρίασης και η ασθένεια εξαπλώνεται παντού. Τα συμπτώματα είναι:
- Κοιλιακό άλγος;
- μειωμένη όραση?
- Διαταραχή του νευρικού συστήματος;
- αλλεργική αντίδραση.
Μπορεί να επιπλέκεται από βρογχίτιδα, πνευμονία, βρογχικό άσθμα.
Η εχινόκοκκωση πολλαπλασιάζεται παντού - σε όλες τις ηπείρους, με εξαίρεση την Ανταρκτική. Για πολύ καιρό τρέχει λανθάνοντα, τα συμπτώματα είναι νευρικές διαταραχές, πονοκέφαλος. Σοβαρές συνέπειες είναι διαταραχές του εγκεφάλου, των πνευμόνων, του ήπατος, της καρδιάς και των νεφρών. Η ελμινθική εισβολή στα παιδιά, τα συμπτώματα της οποίας είναι απειλητικά για τη ζωή του παιδιού, αντιμετωπίζεται χειρουργικά.
Οι τρεματοδοσίες (οπισθορχίαση, περιτονίαση) είναι ευρέως διαδεδομένες στις ακτές της θάλασσας· στις λεκάνες απορροής ποταμών η κύρια πηγή μόλυνσης είναι τα ψάρια που δεν έχουν υποβληθεί σε αγωγή. Τα συμπτώματα της νόσου χαρακτηρίζονται από ίκτερο, μυϊκό πόνο, πυρετό και αλλεργικό εξάνθημα. Η νόσος επιδεινώνεται από ελκώδη γαστροδωδεκαδακτυλίτιδα, κίρρωση του ήπατος, πυώδη χολαγγειίτιδα, περιτονίτιδα, χρόνια ηπατίτιδα.
Τα συμπτώματα της ελμινθίασης στην παιδική ηλικία είναι πολυμορφικά, τα σημεία είναι κατάλληλα για πολλές ασθένειες, επομένως είναι δύσκολο να χρησιμοποιηθεί μόνο η κλινική εικόνα για τη διάγνωση. Πιο πραγματικά αποτελέσματα λαμβάνονται μέσω εργαστηριακών δοκιμών - μια ανάλυση στα αυγά των σκουληκιών, η οποία πρέπει να επαναληφθεί πολλές φορές.
Ηλικιακά χαρακτηριστικά της νόσου
Σκουλήκια σε ένα βρέφος
Συνήθως τα έλμινθια βρίσκονται σε παιδιά προσχολικής ηλικίας ενάμιση ή δύο ετών. Τα μωρά σπάνια μολύνονται με παράσιτα από μολυσμένη μητέρα - κατά την ενδομήτρια ανάπτυξη, τη στιγμή της γέννησης, κατά τη διάρκεια της σίτισης. Αυτό συμβαίνει συνήθως μετά από 6 μήνες, με την έναρξη της συμπληρωματικής σίτισης, της ενεργητικής ερπυστικής κίνησης. Στο παιδί δεν λείπει ούτε ένα μικρόβιο, βακτήρια, παράσιτα. Είναι πολύ πιο δύσκολο να εντοπιστούν έλμινθες στα βρέφη παρά σε παιδιά οποιασδήποτε άλλης ηλικίας. Τα συμπτώματα και τα σημάδια των σκουληκιών στα παιδιά εκδηλώνονται:
- Φόβος για το παιδί, διαταραχές ύπνου.
- συνεχής κόπωση, λήθαργος, γενική αδυναμία.
- Ερεθισμός και φλεγμονή στην περιοχή του πρωκτού και στα κορίτσια - γύρω από τα γεννητικά όργανα.
- Πεπτικές διαταραχές: δυσκοιλιότητα, διάρροια, έμετος, αέρια, κολικοί.
- Ζάλη που σχετίζεται με δηλητηρίαση του σώματος.
- Απώλεια βάρους, άρνηση για φαγητό, αν και υπάρχουν εξαιρέσεις.
- Ωχρότητα, λεύκανση του δέρματος,
- Σκιές κάτω από τα μάτια.
- Εξανθήματα στο σώμα, κυρίως στους μηρούς.
- ασήμαντη αύξηση της θερμοκρασίας.
- Επιδείνωση χρόνιων ασθενειών;
- τακτικός βήχας, ανεξάρτητα από ασθένειες του αναπνευστικού.
Τέτοια συμπτώματα σε ένα βρέφος μπορεί να υποδηλώνουν όχι μόνο εισβολή ελμινθών, αλλά και πολλές άλλες ασθένειες. Επομένως, για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση, είναι απαραίτητο να διεξάγετε επανειλημμένα μια εξέταση κοπράνων σε ορισμένα διαστήματα.
Τα συμπτώματα των σκουληκιών σε παιδιά ηλικίας έως 2 ετών είναι ως επί το πλείστον παρόμοια με τα συνηθισμένα σημάδια σκουληκιών. Το λαθρεμπόριο προνυμφών και η ανάπτυξη σκουληκιών στο σώμα του παιδιού μπορεί να προκαλέσει μεγάλη βλάβη στην υγεία, καθώς οι άμυνες των μωρών μόλις αρχίζουν να σχηματίζονται και το παιδί δεν μπορεί να αντέξει τους ανεπιθύμητους επιτιθέμενους. Ο κίνδυνος αυξάνεται από το γεγονός ότι τα παιδιά είναι πρόθυμα να δοκιμάσουν τα πάντα χωρίς να γνωρίζουν τις αρχές της υγιεινής. Ανεξάρτητα από το είδος των σκουληκιών, οι εκδηλώσεις της ελμινθίασης σε παιδιά δύο ετών είναι παρόμοιες. Ο:
- Εξάνθημα;
- πρησμένοι λεμφαδένες?
- άφθονη σιελόρροια τη νύχτα κατά τον ύπνο.
- μια ξαφνική αύξηση ή μείωση της όρεξης, που συνοδεύεται από μείωση του σωματικού βάρους.
- απροσδόκητη ναυτία, δυσλειτουργία του εντέρου.
Υπάρχουν επίσης κοινά σημάδια: ερεθισμός στον πρωκτό, στα κορίτσια - στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, δηλητηρίαση, κόπωση, μειωμένη ανοσία, διαταραχή των νευρικών διεργασιών.
Τα συμπτώματα των σκουληκιών σε παιδιά ηλικίας 3 ετών είναι τα ίδια με τα προηγούμενα.
Ένας σημαντικός παράγοντας στην εισβολή παιδιών μεταξύ 3 και 5 ετών είναι η παρουσία σε εγκαταστάσεις παιδικής φροντίδας και η έκθεση σε κατοικίδια ζώα που έχουν μολυνθεί από σκουλήκια. Παιδιά που ταξιδεύουν σε εξωτικές χώρες ή συγγενείς που έχουν ταξιδέψει από εκεί μολύνονται με λιγότερο κοινά παθογόνα της ελμινθίασης. Η ταχεία διείσδυση προνυμφών, αυγών παρασίτων στο σώμα του παιδιού διευκολύνεται από:
- Έλλειψη βιταμινών, χρήσιμα στοιχεία.
- Έλλειψη πρωτεΐνης από τα τρόφιμα.
- Κακής ποιότητας τρόφιμα?
- μειωμένη ανοσία.
Τα συμπτώματα των σκουληκιών σε παιδιά ηλικίας 5 ετών και άνω είναι παρόμοια. Στην ιστοσελίδα του Dr. Komarovsky, μπορείτε να δείτε φωτογραφίες και βίντεο για τη θεραπεία και την πρόληψη των σκουληκιών, καθώς και να διαβάσετε αναφορές ασθενών.
Διάγνωση της νόσου
Η εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων που υποδηλώνουν ελμινθική εισβολή σηματοδοτεί την ανάγκη για ειδικές μελέτες. Στην κλινική πράξη, δίνεται αρκετή προσοχή στη διάγνωση της ελμινθίασης σε παιδιά προσχολικής και δημοτικού. Η ύποπτη διάγνωση πρέπει να επιβεβαιώνεται με τεχνικές εργαστηριακής εξέτασης:
- μια κλινική εξέταση αίματος που στοχεύει στην εύρεση αντισωμάτων έναντι ορισμένων παθογόνων παρασίτων.
- γρατσουνιά για εντεροβίαση και ανάλυση κοπράνων, που πραγματοποιήθηκε τρεις φορές για να γίνει σωστή διάγνωση.
- μια ανάλυση που αξιολογεί την εντερική χλωρίδα.
Κατά τη διάρκεια μιας γενικής εξέτασης αίματος, κοιτάζουν τον δείκτη χρώματος. Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με την προϋπόθεση ότι ο δείκτης της είναι υψηλότερος από τον καθιερωμένο, ο αριθμός των ηωσινόφιλων αυξάνεται, αλλά η αιμοσφαιρίνη είναι μειωμένη και εκφράζεται αναιμία. Μια εξέταση αίματος για μια δοκιμασία ανοσοπροσροφητικού παρασίτου που συνδέεται με ένζυμα γίνεται με άδειο στομάχι από μια φλέβα. Το αποτέλεσμα είναι σχεδόν εκατό τοις εκατό αναμφισβήτητο, αξιόπιστο, είναι ακόμη σε θέση να ανιχνεύσει τον τύπο των σκουληκιών που τα σκουλήκια προκαλούν βλάβη στο σώμα του μωρού.
Η ανάλυση για ωάρια ελμινθών και δυσβακτηρίωση βασίζεται σε μελέτη κοπράνων. Οι εξετάσεις κοπράνων για σκουλήκια δεν παράγουν πάντα αποτέλεσμα, γι' αυτό και γίνονται επανειλημμένα. Για να γίνει η διάγνωση με λεπτομέρεια, χρησιμοποιείται βιολογικός έλεγχος πτυέλων, χολής, ανάλυση ούρων και συμπρόγραμμα κοπράνων. Η οπιθωρχίαση διαγιγνώσκεται με την εξέταση του περιεχομένου των εντέρων και τη διασωλήνωση του δωδεκαδακτύλου.
Άλλες διαγνωστικές τεχνικές περιλαμβάνουν υπερηχογράφημα εσωτερικών οργάνων, ακτινογραφίες, αξονική τομογραφία και μαγνητική τομογραφία. Θα βοηθήσουν τον ειδικό να προσδιορίσει την παρουσία ελμινθών στα εσωτερικά όργανα. Ο συνδυασμός αυτών των μελετών καθιστά δυνατή την επιβεβαίωση ή την απόρριψη της διάγνωσης της εντεροβίασης. Όσο νωρίτερα ξεκινήσει η διάγνωση και η θεραπεία των σκουληκιών στα παιδιά, τόσο λιγότερο θα υποφέρει η υγεία του μωρού.
Θεραπευτικές εισβολές με την παραδοσιακή μέθοδο
Οι σοβαρές συνέπειες της ελμινθίασης μας ωθούν να αντιμετωπίσουμε υπεύθυνα την αντιμετώπιση της νόσου και να απευθυνθούμε σε ειδικούς – παρασιτολόγο ή παιδίατρο. Η ιατρική θεραπεία αποτελείται από 3 φάσεις.
Το προπαρασκευαστικό στάδιο συνίσταται στη χορήγηση ροφητικών και αντιισταμινικών για τον καθαρισμό του σώματος του μωρού από τοξικές ουσίες που έχουν συσσωρευτεί κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής των παρασίτων.
Η ανθελμινθική θεραπεία συνίσταται στην επιλογή φαρμάκων ανάλογα με την ηλικία, τον τύπο του παθογόνου, το στάδιο της νόσου. Κατά κανόνα, μια εφάπαξ δόση του φαρμάκου συνταγογραφείται με τη μορφή δισκίου ή εναιωρήματος. Το μάθημα επαναλαμβάνεται μετά από 2 εβδομάδες.
Τα αντιελμινθικά είναι πολύ τοξικά, γι' αυτό πρέπει να δίνεται προσοχή όταν συνταγογραφούνται όσο το δυνατόν περισσότερο ώστε να μην βλάψει την υγεία του παιδιού. Η μετριοπάθεια στη δοσολογία είναι υψίστης σημασίας. Δεν συνιστάται η αυτοθεραπεία, τα φάρμακα πρέπει να συνταγογραφούνται από γιατρό, ο οποίος μερικές φορές μπορεί να συνταγογραφήσει συνδυασμό φαρμάκων. Συνιστάται να διαβάσετε προσεκτικά τις αντενδείξεις του ανθελμινθικού.
Το πρόγραμμα καθαρισμού πραγματοποιείται μετά τη χρήση ανθελμινθικών, όταν τα παράσιτα πεθαίνουν, αφήνοντας το σώμα με κόπρανα. Εκείνη τη στιγμή υπάρχει μια τεράστια παφλασμός τοξικών ουσιών στο σώμα του μωρού. Για τον καθαρισμό συνταγογραφούνται κλύσματα, λαμβάνονται απορροφητικά και χολερετικά. Μετά τη διακοπή της θεραπείας πρέπει να γίνονται ξανά εξετάσεις αίματος και κοπράνων. Σε περίπτωση επιπλοκών, το μωρό εγγράφεται για 3 χρόνια.
Σπιτικές θεραπείες
Οι φυτοθεραπευτές έχουν μακρά ιστορία στη διάσωση παρασιτικών σκουληκιών. Η επικρατούσα ιατρική αναγνωρίζει τα οφέλη ορισμένων από αυτές τις θεραπείες. Ωστόσο, δεν έχουν όλα ένα εγγυημένο αποτέλεσμα. Συνιστάται να συντονίσετε τη χρήση με γιατρό. Οι ακόλουθες λαϊκές συνταγές θεωρούνται οι πιο αποτελεσματικές:
- Χρήση σπόρων κολοκύθας.
- τη χρήση κάνναβης, κολοκύθας, λινέλαιου.
- Σκόρδο κλύσμα συμπληρωμένο με γάλα.
- με σόδα κλύσμα?
- Χυμός καρότου;
- Έγχυμα τάνσυ: 3 κ. σ. μεγάλο. Το Tansy χύνεται με ένα ποτήρι βραστό νερό, επιμένει για μια ώρα, η έγχυση χορηγείται στο παιδί για να πιει 1 λίτρο επιδόρπιο. τρεις φορές τη μέρα; η υπερδοσολογία είναι απαράδεκτη για να μην προκαλέσει κατάθλιψη του νευρικού συστήματος.
- Πίσσα σημύδας;
- Τσαγάκια από βότανα, κλύσματα βερμούτ.
Προφυλάξεις
Για να προστατεύσετε ένα παιδί από τις ελμινθικές εισβολές, είναι απαραίτητο να ακολουθήσετε αυστηρά ορισμένους κανόνες:
- διδάξτε στο μωρό να πλένει καλά τα χέρια πριν από τα γεύματα και μετά από μια βόλτα.
- συστηματικά κοντύνετε τις πλάκες των νυχιών.
- αλλάζετε το κοστούμι για το παιδί πιο συχνά.
- Διατηρείτε τα οικιακά είδη, τα παιχνίδια καθαρά.
- δεν είναι επιθυμητό να διατηρούνται τα τετράποδα σε εσωτερικούς χώρους.
- διδάξτε να μην βάζετε δάχτυλα ή παιχνίδια στο στόμα σας για μια βόλτα.
- μία φορά το χρόνο για προφύλαξη για όλη την οικογένεια με τη μορφή φαρμακευτικής αγωγής.
Η προσβολή από σκουλήκια είναι ένα σοβαρό πρόβλημα. Η ασθένεια είναι ευρέως διαδεδομένη σε όλο τον κόσμο και τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα σε αυτήν. Η ασθένεια μπορεί να διαρκέσει χρόνια και να προκαλέσει τεράστιες βλάβες στην υγεία του μωρού. Τα σκουλήκια κατά τη διάρκεια της ύπαρξής τους απελευθερώνουν τοξίνες, γεγονός που οδηγεί στην εμφάνιση διαφόρων ασθενειών που προκαλούν πολλή δυσφορία και δυσάρεστες αισθήσεις στο παιδί. Επομένως, οι γονείς θα πρέπει να παρατηρήσουν έγκαιρα τα συμπτώματα και να ξεκινήσουν τη θεραπεία με τη βοήθεια ειδικού.